Editorials, Επιλογή Συντακτών

Το θέμα του επόμενου 8ου τεύχους: Η γυναίκα στη Λογοτεχνία,  στην τέχνη, στην εκπαίδευση.

Η λογοτεχνική κριτική που εξετάζει τις αναπαραστάσεις των ανδρών και γυναικών, τη σεξουαλικότητα, τη συγκρότηση του φύλου και τις σχέσεις εξουσίας που διέπουν την έμφυλη υποκειμενικότητα στα λογοτεχνικά κείμενα έχει σήμερα πολλές μορφές. Από τη φεμινιστική, στη μελέτη του φύλου καταλήξαμε στη διεπιστημονική μελέτη θεμάτων που αφορούν τις γυναίκες και το φύλο.

H λογοτεχνία, αλλά  και η τέχνες γενικότερα, αντανακλούν την κοινωνία και την εποχή κατά την οποία δημιουργούντα

ι. Στην αρχή  η λογοτεχνία όπως κάθε άλλη πολιτιστική και πολιτική έκφανση ήταν ανδρική υπόθεση. Στις γυναίκες, το μόνο που τους επιτρεπόταν ήταν να κοιτούν τον κόσμο να τους προσπερνά, αλλά όχι να συμμετέχουν ενεργά σε αυτόν. Υπήρχαν φυσικά κι έργα που πρωταγωνισ

τούσαν γυναίκες διαφορετικές που προκαλούσαν με την αντισυμβατική και προκλητική για τα ήθη της εποχής συμπεριφορά τους.

Με το πέρασμα των χρόνων, η αλλαγή υπήρξε ραγδαία. Ένας από τους βασικούς παράγοντες αυτής της αλλαγής ήταν ότι η γυναίκα ολοένα και περισσότερο συμμετείχε στην παραγωγή, και κατά συνέπεια απαιτούσε να διευρύνει τους ορίζοντές της. Η λογοτεχνία ήταν ένα από τα πιο προνομιακά πεδία άσκησης της γυναικείας εμπειρίας, της περιγραφής των νέων κοινωνικών ηθών, και της αποτύπωσης των ψυχικών αντιδράσεων της μεταπολεμικής γυναίκας.

Παλαιότερα ταμπού γλώσσα και καταστάσεις αλλάζουν,  η παλιά θεματολογία υποσκελίζεται από νέες με σημαία εκείνη της σεξουαλικότητας της γυναίκας που γίνεται και η κύρια πηγή της δημιουργικής της έμπνευσης.  Η γυναίκα υψώνει τη φωνή ενάντια στο κατεστημένο, ενάντια στην οικονομική καταπίεση, ακόμα και στο γάμο και όπως είναι πλέον παραπάνω από αισθητική, απαραίτητη, η συμμετοχή της στην παραγωγή, έχει ενεργό ανάμειξη στις αποφάσεις που παίρνονται σε όλες τις βαθμίδες και τις πτυχές της δημόσιας ζωής.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ που κατά τον Μπαλζάκ, τα γνωρίζει όλα από ένστικτο. κατά τον πρεσβύτερο Δουμά, ποτέ δεν είναι πιο δυνατή, όσο έπειτα από μιαν ήττα. Η γυναίκα που κατά τον Κλωντέλ, θα αποτελεί τον αιώνιο κίνδυνο του παραδείσου. Και κυρίως, η γυναίκα που μπορεί να κάνει τα πάντα, επειδή ακριβώς είναι προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει «αντρίκια» τις συνέπειες, η γυναίκα που όλοι ξέρουμε πως ο κόσμος ξεκίνησε και θα τελειώσει χωρίς αυτήν, μα θα επιμένει να εξελίσσεται μόνο χάρη σ’ αυτήν.

Τούτη την γυναίκα, στις ποικίλες της μορφές αναζητούμε στη δική σας συμμετοχή. Τη ματιά σας, ανεξαρτήτως φύλου, στην ουσία και την εικόνα της γυναίκας.

Σημείωση: Τα κείμενα να μην υπερβαίνουν τις 1000-1200 λέξεις. Η γραμματοσειρά  να είναι Times New Roman (12). Να συνοδεύεται από τη φωτογραφία του/της συγγραφέα και ένα μικρό βιογραφικό.